Categorie: Geen categorie

Moet de media inderdaad zo snel mogelijk weg van big tech?

Het is komkommertijd, en in plaats van het lezen van het ‘hitte-liveblog’ kwam ik dit enigzins warrige betoog tegen in de Volkskrant van Mathilde Sanders die als onderzoeker aan de Universiteit van Utrecht is verbonden.

In dit opiniestuk haalt ze een aantal dingen door elkaar waarvan het me fijn lijkt om deze toch uit elkaar te laten. Want het zijn – zoals ze zelf ook al aanhaalt – wel hele belangrijke zaken.

Laten we starten met de titel, de premisse: journalisten en wetenschappers moeten hun werk als de donder bij big tech weghalen.

Er is nogal iets af te dingen om deze titel, want ‘weghalen’ betekent in mijn optiek dat je alle content verwijderd die je daar ooit geplaatst hebt. Dat kan, maar deze data is natuurlijk al verloren gegaan. Het is denk ik wat slimmer om te zeggen: ,,stoppen met het voeden van..”

Verder stelt het stuk dat technologie nooit politiek neutraal is. Dit is op zich voer voor een heel nieuw opiniestuk, maar ze houdt het in dit stuk bij de opmerking dat Trump decreten heeft getekent tegen ‘woke’ AI modellen. Gevoelsmatig past dit nog niet helemaal in het betoog.

Vervolgens wordt het allemaal meteen wat curieuzer – of warriger, zo je wilt – want het gaat verder met:

Ondertussen proberen Europese mediabedrijven, die ouderwetse journalistiek financieren, zich te weren tegen de Amerikaanse big tech door te consolideren, zoals de recente overname van RTL door DPG Media opnieuw illustreerde. De keuze tussen enerzijds de bescherming van de pluriformiteit, en anderzijds minder afhankelijkheid van Amerikaanse big tech, lijkt een lastige. Toch hoeft dit niet zo te zijn.

Volgens mij bestaat er niet zoiets als ‘ouderwetse journalistiek’. Journalistiek is journalistiek, ongeacht het medium waarop dit verschijnt.

Over consolidatie in de Nederlandse nieuwsmedia is al vrij veel geschreven, ik denk dat John Oliveira hier een zeer interessant stuk over schreef op zijn platform OneWorld.

Ik geloof niet dat er bij DPG of Mediahuis erg veel mensen zijn die daadwerkelijk geloven met Google te kunnen wedijveren door het doen van overnames. Daarvoor is ons advertentiemodel in de Nederlandse nieuwsmedialandschap helaas al veel te veel opgeslokt door Google. Dit is overigens geen fenomeen dat gisteren is ontstaan, toen ik 17 jaar geleden begon bij Ilsemedia (ja die van de zoekmachine) was Google ook al de defacto grootste mediapartij. Heel lang vond niemand dat al de problematisch want de markt groeide en groeide, en zelfs met een (paar) procent marktaandeel kon je altijd nog prima geld verdienen, getuige de ski-reis die we met 150 man personeel maakten dat jaar.

Laten we vanwege de lengte van dit stuk ons focussen op de rode draad in het artikel, want dat stelt dus dat pluniformiteit de journalistiek niet gaat waarborgen maar de techniek dus wel.

Log dus als journalistiek medium niet meer in bij Google of Meta, maar kies voor open source software, voor een decentraal softwareprotocol (zoals ActivityPub of Matrix) en voor eigen servers om data op te slaan. Dat is hoe het werkt in het zogenaamde Fediverse, een ecosysteem als alternatief voor big tech.

Hier gaat Mathilde een nogal curieuze weg in die ik graag wil debunken. Arne van der Wal, één van de oprichters zei me ooit: ,,Follow the Money is geen technologieplatform, we zijn een journalistiek platform.” De keuzes die uitgevers maken om al dat niet aanwezig te zijn op bepaalde platformen is niet gedreven door de technologie die deze platformen gebruiken maar louter op de eyeballs: zit er daadwerkelijk bereik op deze platform die geinteresseerd is in de journalistieke missie en inhoud van het platform.

Ik vond Bluesky bij de introductie een heel interessante concurent van Twitter/X dat in die tijd (een jaar geleden) enorm verruwde. Bovendien is Bluesky gebouwd op de principes van de fediverse heeft de afgelopen maanden. Helaas heeft het platform de afgelopen maanden ook nauwelijks groei doorgemaakt in het aantal nieuwe gebruikers en lijkt nu vooral nog op een echokamer van mensen die het roerend eens zijn met elkaar. Natuurlijk kun je daar een eigen ‘dataserver’ starten en interactie proberen te faciliteren, maar waarom niet aanhaken op plekken waar al veel bezoekers zijn? Zoals LinkedIN? Slimme journalisten die daar aan de slag zijn gegaan met hun opinie-stukken zoals Ties Joosten, (13.000 lezers op zijn klimaatnieuwsbrief), Joris Heijn met zijn 4.000 lezers over de Nederlandse economie of Jan Hen Strop (ook 4.000 lezers voor zijn nieuwsbrief over de rechtstaat). Zitten er nadelen aan deze opzet? Ja tuurlijk: je publiceert op ‘earned media’. Op ieder moment in tijd kan (en zal) LinkedIN beseffen dat dit gratis bereik ook kan worden ‘gemonetized’. Dat is een lelijk woord voor: het kan worden misbruikt om er geld mee te verdienen. Deze truc is onder big tech al zo oud als de weg naar Rome: je laat publiek bereik opbouwen, en vervolgens knijp je dat bereik langzaam dicht.

Is het daarom beter om op je eigen platform te publiceren? Ja, want je hebt alle controle. Nee, want je hebt veel minder bereik.

Het opiniestuk maakt vervolgens een uitstapje naar wetenschappelijke uitgevers zoals Wolters Kluwer en dat zij bezig zijn met het ontwikkelen van AI systemen. Hier zijn overigens ook genoeg startups mee bezig zoals in Nederland Legalmike en meer US gebaseerde Harvey. Ik zou Wolters Kluwer niet direct willen scharen onder big tech, maar je zou wel kunnen betogen dat deze uitgevers wetenschappelijke publicaties gratis ontvangen (en toch ook onderdeel horen te zijn van publiek domein) en deze toegankelijk maken via dure abonnementen waarvan de advocatuur zich min of meer gedwongen voelt om deze af te nemen.

We dwalen weer af.

Traditionele media verspreiden nog steeds veel content via big tech platformen. DPG Media, Mediahuis Nederland en Mediahuis NRC hebben recent een deal gesloten met Google Nieuws Showcase.Ook de interactie met het online publiek loopt ook nog steeds via big techkanalen. Wie geen eigen socialemediaplatform heeft, heeft zelf de regie niet – want big tech zit er altijd tussen.

Nu is het niet meer ouderwets, maar is het ineens traditioneel.

Je kunt vinden wat je vindt over een deal met Google Nieuws: het is een feit dat ze nog steeds verantwoordelijk zijn voor een flink percentage van verkeer. Aanwezigheid in Google nieuws zorgt voor kliks. Die kliks zorgen uiteindelijk voor conversie naar abonnementen.

Het klopt overigens als een bus dat je geen regie hebt over je ‘earned media’, dus de aanwezigheid op de platformen van big tech. Ik denk dat er in medialand ook veel bewustzijn bij is. Dit bewustzijn is vermoedelijk een stuk lager onder bijvoorbeeld influencers die er voetstonds vanuit gaan dat platformen als TikTok of Instagram niet ineens verdwijnen, daarbij hun volgers, accounts en beelden meenemend.

Hoog tijd voor kennisinstellingen en journalistieke media om deze cirkel te doorbreken; ze moeten zelf de vruchten van hun eigen kennis en content plukken, om zichzelf niet overbodig te maken. Ze moeten hun eigen content, en de communicatie met hun eigen publiek, als de donder naar alternatieve netwerken halen en op hun eigen servers zetten, zodat ze zelf de regie kunnen voeren over hun intellectuele eigendom, de moderatie daarvan en aanbevelingen van content.

Dit is in principe best een goed idee, maar nogmaals; uitgevers kiezen niet op basis van principes, maar op basis van de manier waarop ze geld kunnen verdienen. Dus waar daar waar publiek is. Overigens is ‘op eigen servers zetten’ absoluut geen garantie dat je daarmee volledig ‘in control’ bent. Een partij als OpenAI kan nog steeds met crawlers je website leeghalen en trainen. Dat is geen theoretisch scenario meer maar iets waar je je actief voor moet wapenen.

Veel van het restant van het betoog kan eigenlijk worden samengevat met: ,,omdat het bereik / publiek daar is”.

Waarom zouden regionale omroepen bijvoorbeeld überhaupt een mondiaal platform als X, Facebook of Instagram gebruiken? Het slaat toch eigenlijk nergens op dat een lokale bakker of kapper een mondiaal netwerk nodig heeft om bewoners in de buurt te bereiken? 

en:

Waarom zouden lokale bakkers en kappers de hoge commissie moeten betalen voor advertenties die de grote platformen vragen? Waarom één organisatie het hele netwerk bezitten, dat maar één serversysteem, één centrale login, en één moderatiebeleid heeft voor de hele wereld?

Moderatiebeleid voor de hele wereld klinkt denk ik een beetje minority report achtig. Het is big tech niet te doen om mensen te modereren, het is de platformen te doen om zoveel mogelijk tijd te kapen.

We moeten uitkijken om de Fediverse niet te gaan zien als utopische realiteit waarin alles van iedereen is, en er niemand meer ‘de baas’ is. Ook het opzetten, onderhouden en uitbouwen van deze netwerken kost tijd en geld. Geld dat de mediawereld goed kan gebruiken om te focussen op betere journalistiek dan het ‘hitteliveblog’.

Starten met een tuinkas (schema)

Voor het verbouwen van groente in een kas in Groningen gedurende de komende 8 maanden kunnen we een plan opstellen dat rekening houdt met het klimaat daar. Groningen kent een gematigd zeeklimaat, wat betekent dat de winters mild en de zomers relatief koel zijn. Een kas biedt het voordeel dat je het groeiseizoen kunt verlengen en zelfs in de koudere maanden kunt door telen.

Maart – April

Start binnenshuis: Begin met het zaaien van warmteminnende planten zoals tomaten, paprika’s, en aubergines binnenshuis in potten om ze een voorsprong te geven. Deze kunnen later naar de kas verplaatst worden.

In de kas: Je kunt nu al spinazie, radijs, en sla in de kas planten, omdat deze groenten bestand zijn tegen koele nachten.

Mei

Verplaats naar de kas: Zodra de kans op vorst voorbij is, kun je de binnenshuis gestarte plantjes naar de kas verplaatsen. Zorg ervoor dat je ze geleidelijk laat wennen aan de buitenomstandigheden (afharden) voordat je ze permanent naar de kas verhuist.-

Direct zaaien in de kas: Nu kun je ook direct in de kas bonen en courgettes zaaien.

Juni – Juli

Onderhoud: Focus op het onderhouden van de planten door regelmatig water te geven, te wieden, en te controleren op ongedierte.-

Extra zaaien: Je kunt nu direct in de kas extra rijen sla en radijs zaaien voor een doorlopende oogst.

Augustus – September

Oogsten: Dit is de tijd om te genieten van de vruchten van je arbeid. Tomaten, paprika’s, bonen, courgettes, en aubergines zouden nu rijp moeten zijn om te oogsten.

Voorbereiden voor de herfst: Je kunt nu beginnen met het zaaien van winterharde groenten zoals boerenkool en winterpostelein voor de herfst- en wintermaanden.

Oktober – November

Laatste oogsten: Oogst de laatste groenten zoals tomaten en paprika’s voordat het te koud wordt.

Wintergroenten: Zorg ervoor dat je winterharde groenten hebt geplant die goed zullen groeien tijdens de koudere maanden.

December – Februari

Winteronderhoud: Hoewel de groei vertraagt, kun je nog steeds genieten van de winterharde groenten die je hebt geplant. Zorg ervoor dat je de kas sneeuwvrij houdt en controleer op schade na stormen.-

Planning en voorbereiding: Gebruik deze tijd om je kas schoon te maken, te onderhouden en voor te bereiden op het volgende seizoen. Dit is ook een goed moment om nieuwe zaden te bestellen en je plan voor het komende jaar te maken.Dit plan houdt rekening met het klimaat in Groningen en de voordelen van een kas. Pas het schema aan op basis van de specifieke omstandigheden in je kas en de weersvoorspellingen. Veel succes met je tuinproject!

Het gaat er niet om of het moeilijk is, het gaat er om of het kan

Begin april van dit jaar kondigden zowel Rutte, Kaag als DNB-baas Klaas Knot het al aan: ,,iedereen zal een stukje armer worden”. Directe aanleiding was toen dat de inflatie al na 12% was opgelopen.

We zijn inmiddels ruim 5 maanden verder en ondertussen in de situatie bepaald niet verbeterd tot ‘een stukje armer’. Het is duidelijk geworden dat een enorme groep Nederlanders straks in de problemen raakt door voornamelijk de hoge energierekening.

Het pakket met steunmaatregelen dat werd aangekondigd helpt daarbij allemaal niet zo. Sterker nog: economen noemden het al een druppel op een gloeiende plaat: vooral middeninkomens die geen aanspraak maken op toeslagen profiteren zeer beperkt van box 1 achtige maatregelen waarbij arbeid in die box minder sterk belast is. Daarbij wordt een groep van 2 miljoen ZZP-ers juist iets zwaarder belast door het wegvallen van belastingvoordeel.

Het begint zich allemaal nogal duidelijk af te rekenen: de overheid heeft maar zeer beperkte middelen om koopkracht-herstel te realiseren en het is een complexe puzzel om tot een rechtvaardige manier te komen om dit zowel aan kostenkant (extra belasting) als aan batenkant (wie profiteert) te realiseren.

Liz Truss, de opvolger van Boris Johnson, kondigde dinsdag aan de energie-crisis in de UK nogal anders aan te pakken: door een cap op de energieprijzen. Dit is een nogal omvangrijke en dure maatregel waarbij conservatieve schattingen denken dat het ongeveer 120 miljard gaat kosten. Gevolg is dat de Britten deze winter een maximumprijs voor energie betalen en dat de overheid dus een deel van de rekening op zich neemt.

Ook in Duitsland kiest de regering Scholtz er voor om 65 miljard te investeren in een reeks maatregelen, inclusief het goedkoper houden van het openbaar vervoer.

Waar de huidige regering van Rutte 4 nu enigzins aan voorbij lijkt te gaan is dat er voor veel mensen niet zoveel opties meer zijn. Vorig jaar becijferde de SER al dat er in Nederland 220.000 werkende armen zijn in Nederland: mensend ie wel een baan hebben maar vervolgens de eindjes niet meer aan elkaar kunnen knopen.

Die groep zal waarschijnlijk een stuk groter worden nu de overheid niet de mogelijkheden ziet, maar ook klaarblijkelijk niet de wens heeft om zich hier nog verder mee te bemoeien. Je kunt als overheid wel blijven adviseren om de thermostaat lager te zetten, korter te douchen of andere onzin: de realiteit is dat veel huishoudens in Nederland niet honderden euro’s per maand extra kunnen missen aan vaste lasten.

Als de winter inderdaad zo desastreus uitpakt voor gezinnen in de midden- en onderklasse dan zal de maatschappelijke onrust verder toenemen met protesten en stakingen tot gevolg. De NS heeft deze maand al een reeks stakingen achter de rug: een effectieve manier om zowel reizigers te duperen als de vakbonden te bewegen om nog harder te onderhandelen.

Nieuwe smartphone

Kijkend naar de Youtube serie van Marquez Brownlee over alle Google Phone’s (hier) moest ik denken aan alle smartphones die ik ooit heb gehad, en hoe lang. Na enig nadenken kwam ik tot deze lijst:

iPhone3Gs
Galaxy Nexus
Nexus4
OnePlus One
Oneplus 3
Oneplus 5
OnePlus 7 pro

En dan nu dus de OnePlus Nord 2T 5G.

Er komt zo’n moment in tijd dat je je realiseert dat je een nieuwe telefoon moet. Meestal begint dat bij mij wanneer ik merk dat ik erg vaak moet opladen maar soms ook wanneer je merkt dat de foto’s die je maakt lelijk zijn, of er gewoon veel betere telefoons op de markt zijn gekomen.

Omdat het ‘verval’ van smartphones niet heel snel gaat vergroei je er ook een beetje mee. Dus je raakt er aan gewend dat je telefoon soms wel 2 keer per dag moet bijladen, of je ziet die enorme kras niet meer. Na 3 jaar met de OnePlus 7 was het de hoogste tijd om afscheid te nemen van dat toestel, maar ik ben nog steeds behoorlijk tevreden dat ik zo lang heb vol weten te houden. Nu je echter een nieuwe hebt realiseer je je ook meteen hoeveel fijner het leven had kunnen zijn.

Ferryshur

Gezien de influx aan beroerd geacteerde reclame vroeg ik me af: is dit nou express zo tenenkrommend slecht?

Case: twee mensen komen bij een vrouw op bezoek die een beveiligingssysteem heeft geïnstalleerd. De man die op bezoek komt vraagt hier beleefd naar en krijgt van de vrouw des huizes een korte uitleg. Daarop zegt de man tegen zijn eigen vrouw: nou, misschien moeten wij dit systeem dan ook maar eens overwegen.

Op een toon waarop geen enkel normaal mens een conversatie zou voeren, vooral niet in de context van op bezoek gaan.

Ook is er een matrassenverkoper met een verschrikkelijk script dat in z’n geheel niet naturel voelt.

Ik vraag me toch af hoe dat werkt: het reclamebureau schrijft een script uit, en doet de video productie. Er worden wat acteurs ingevlogen om alles te doen. En dan?

Is dit een bewuste tactiek? Is het goedkope productie? Kopen mensen meer als ze zien dat iets volledig nep is? Is het gunstig om mensen te ergeren? Zodat ze blogs zoals deze gaan schrijven? Allemaal vragen.

2 – Rutte IV

Dat Mark Rutte al aan zijn vierde termijn als minister president starte was afgelopen week nog wel het meest in het oog springend. Want makkelijk waren die vier kabinetten toch niet en de problemen waar ze – soms – over stuikelden al helemaal niet.

Ik vind het nog wel het meest verwonderlijk dat een rechts kabinet zo lang zo veel steun krijgt, terwijl er grote verontwaardiging is over typisch rechtse aanpak: huizencrisis, gezondheidszorg, klimaat etc. etc.

Volkskrant columnist Sander Schimmelpennick verwoorde het op Twitter zo:

Ik heb me er altijd over verbaasd dat het geen enkele linkse partij lukt om met een geloofwaardig en sympathiek verhaal stemmen te winnen. En daarom zitten we nu dus weer met een incarnatie van Rutte. Het is een beetje een Marvel franchise: we hebben alle superhelden wel gezien maar er moeten voor de ijdelheid van de filmbazen nog 3 films gemaakt worden. Hopelijk komt Rutte niet zo ver.

1 – wie schrijft, blijft

Een paar jaar geleden deed ik op dit blog een experiment om 100 artikelen te schrijven. Dit lukte toen met handen en wurgen.

Dit jaar doe ik een nieuwe poging, om ongeveer dezelfde reden. Ik vind het leuk om iets te documenteren over mijn eigen leven, wat me bezig houd en wat voor zaken ik tegen kom op het web.

Verwacht dus weer 100 stukjes van sterk wisselende kwaliteit die desondanks uit een goed hart zijn 😉

Ergens in The Big Short (geniale film over de financiële crisis uit 2007, ga deze kijken als je dat nog niet hebt gedaan) zit een scene van Ben Rickert (gespeeld door Brad Pitt) die als ex-bankier extreem paranoia is geworden over eigenlijk alles. In de scène wordt hij opgehaald van het vliegveld. We zien hem op de roltrap omlaag, en op de andere roltrap staat een Aziatische man met wit mondkapje op. Rickert zelf draagt er ook eentje.

De regisseur gebruikt dit beeld natuurlijk om aan te geven hoe wantrouwen er precies uit – kan – zien maar het beeld van mensen met mondkapjes is in 2020 heel anders. Ik had eerlijk gezegd niet zo zien aankomen dat er een tijd zou zijn dat we in supermarkten massaal allemaal een mondkapje op zouden moeten. Maar dat is nu wel de realiteit.

Om te zien hoe vreemd dit concept eigenlijk is hoef je dus alleen kort naar een film te kijken die dit zo zijdelings laat zien: uit de tijd dat mondkapjes nog zeer zeldzaam waren en de dragers ervan vooral als paranoïde werden gezien.

Review – the Queen’s gambit

Na het verschijnen van the Queen’s gambit (een specifieke opening tijdens schaken) op Netflix maken we kennis met Beth Harmon. Beth lijkt een nogal autobiografisch tintje te hebben maar dit is niet het geval: the Queen’s gambit is gebaseerd op een boek. In aflevering 1 zien we Beth als klein meisje in een kindertehuis, en de serie wekt vanaf het begin nogal de indruk dat het allemaal vrij dramatisch wordt, maar gek genoeg blijft het gedurende alle hoofdstukken best luchtig.

En dat maakt de serie ook goed. Het is niet perse nodig om iets te weten van schaken – want zoveel schaken zit er ook weer niet in – maar het is een interessant verhaal in een prachtige setting middenin de jaren ‘60 en later ‘70 in de suburbs van Amerika.

De serie kijkt – op wat irritante karakters later in de serie – lekker weg en daarom merk je eigenlijk nauwelijks dat de afleveringen bijna een uur duren, wat ik normaliter nogal aan de lange kant vind voor een serie.