Jaren geleden kondigde mijn vader aan dat er darten was met een Nederlander: Raymond van Barneveld. Hij zapte langs 30 kanalen en vond de Engelse zender die de BDO – het kampioenschap van de officiele bond uitzond. Dikke zweterige mannen stonden pijltjes naar het bord te gooien. De cameramensen leken de helft van de tijd geen idee te hebben waar ze op het bord moesten kijken, zodoende miste je hele finishes. Het geschreew met de scores – oneeeeehunderdandeeeeeeighty – werkte nog op de lachspieren. Dikke mannen, tattoo’s, maar ook spanning en sensatie. Er waren nog geen handige kaartjes die lieten zien hoe je een bepaalde score uitgooit en Barney nam het in z’n uppie op tegen wagonladingen Engelsen en Schotten. Een ex-postbode die al die Engelsen helemaal gek maakte, dat was precies wat we nodig hadden. Barney werd onze held. De man die tot grootse hoogte steeg, maar ook diepe dalen kende. Een volksheld. Een levende legende. Een sprookje: haagse postbode wint van alle Engelsen en Schotten, in het hol van de leeuw.
Daarbij was Barney ook de perfecte anti-held. Sip als ie geen trippels gooit. Verdrietig als ie een checkout mist. Met iedere gemiste dart keek Barney alsof ie die fietstassen weer op z’n tas moest laden: terug naar de post. En soms raakte ie ineens ook geen pepernoot. Maar wat deze man wel kon was veerkracht tonen. En dan is darts ineens een prachtige kijksport, want ookal lijkt het een gelopen race: een paar verkeerde pijltjes kunnen de hele wedstrijd doen kantelen.
De sport verhuisde naar SBS6, met een commentator die ook niet precies wist op welke manier je 96 uitgooit (trippel 20 – dubbel 18) of wat je het beste kunt doen als je na je eerste pijl de trippel 5 hebt geraakt (tripple 14 + tops). Dingen die nu in het collectieve geheugen zijn gegrift.
Maar Barney kon dat niets schelen. Hij won tegen alle verwachtingen in, en hij bleef winnen. Een hype was geboren. En oja, af en toe vloog ie er ook veel te vroeg uit. Dan zat SBS6 opgescheept met tientallen dartpartijen die niemand wou zien.
Nu, ruim 10 jaar later is alles toch wel anders. Er is geen bier meer maar water. De BDO heeft plaatsgemaakt voor de commercie. Barney is volbehangen met reclame, net als de andere darters trouwens. En er is een kale brabantse jongen die zichzelf affilieert met Shrek door groene polo’s te dragen. Hij viert een mooie uitgooi met een gebalde vuist, en een hoofd dat er in slowmotion nog gevaarlijker uitziet.
Barney gooit alsof z’n leven er van af hing, maar niet meer op de manier waarop ie dat in z’n begindagen deed. Hij weet dat ie niet meer naar de post hoeft. En wat kan hij er aan doen dat die kale brabo zo absurd goed is Maandag werd er een tijdperk afgesloten. De jeugd was Barney definitief voorbij. Maar Barney zag dat het goed was. Barney hoeft niets meer te bewijzen. Hij heeft alles allang bewezen. Hij heeft Nederland naar darts laten kijken. Dat is al meer dan genoeg.
