Ik moet bekennen dat ik nog nooit zo verward ben door aankomende verkiezingen als nu. Volgens het Centraal Plan bureau is er echt iets te kiezen, en dat is natuurlijk mooi. Maar is dat ook echt zo?
Alternatieve stem
De stemwijzer zegt dat ik ondernemerspartij moet stemmen maar dat voelt onlogisch. Ik vind GeenPeil een leuk idee maar ik vraag me af hoe ze er voor staan, en of die zetel wel haalbaar is. De piratenpartij is teveel one-issue en sinds ik er bij Social Media club een lezing over zag ben ik eigenlijk nog meer afgehaakt: die zetel komt er zeker niet.
Dan hebben we nog DENK en 50PLUS, partijen waar ik persoonlijk niets mee heb, en nooit op zou stemmen.
Progressieve stem
D66 heeft een beroepspoliticus aan het roer en daarmee is de geloofwaardigheid weg. Jesse Klaver lijkt me zo jong om straks echt belangrijke beslissingen (mee) te nemen in een kabinet. Is dit echt iemand die we straks als minister van sociale zaken terug willen zien?
De SP is met Roemer volstrekt niet kansrijk om ooit in een regering te belanden en heeft de afgelopen 4 jaar zichzelf een slechte dienst bewezen in de oppositie.
Establishment
Mark Rutte zegt nu wel dat er 0 kans is dat hij een regering vormt met de PVV, maar de vorige verkiezing beloofde ie nog €1.000,- per Nederlander. En dan hebben we het over slechts 4 jaar geleden.
De PvdA lijkt me enigszins uitgespeeld; het is nu al duidelijk dat ze de verliezers van de verkiezing worden. De enige hoop die ze nu waarschijnlijk hebben is dat kiezers in zoveel verwarring zijn dat ze uiteindelijk terugkeren bij de PvdA als een ik-weet-t-niet meer stem. In deze categorie behoort overigens ook het CDA; een partij die buiten de randstad ongetwijfeld best aardig kan doen.
Proteststem
De PVV heeft het meest onrealistische en idiote verkiezingsprogramma dat ooit zoveel stemmen gaat halen. Ik zou nooit op m stemmen, maar ik vrees dat veel Nederlanders dat wel gaan doen. De kans dat ie president wordt acht ik echter heel klein: ik kan me nauwelijks voorstellen dat iemand dat aandurft.
Van VNL weet ik niet zoveel behalve dat ik Jan Roos ooit eens met beroepsgek Nigel Farrage (die van brexit) zag.
Conclusie
Is er echt zoveel te kiezen? Tja, dat hangt natuurlijk sterk af wat je belangrijk vindt. Voor mijn gevoel is er nog steeds veel te weinig onderscheidend vermogen in zowel programma als persoonlijkheid. De enige die dit goed voor elkaar heeft is Wilders, maar dat is dan meteen weer zo’n negatieve uitzondering.
Je hoopt dat er eens iemand op staat met een fris hoofd, zonder lange politieke loopbaan en een interessant en realistisch verhaal op staat om mee te doen. Namen schieten we niet zo te binnen, maar daar kom ik later nog eens op terug.